De Charmeur van Jan en Sanne Terlouw, opdracht 3

De drie gezegdes die ik het best bij mijn boek passen zijn:
1. 'De aanhouder wint'. Dit natuurlijk omdat de personen er achter proberrn wie Gérard Brandenburg heeft vermoord, en dit gaat absoluut niet zonder een aantal fikse tegenslagen.
2. 'Wat niet weet, wat niet deert'. Dit gezegde heb ik gekozen omdat iedereen eigrnlijk zijn eigen ding doet in het verhaal, en er worden regelmatig dingen verzwegen voir bepaalde personen,  met verschillende doeleinden.
3. 'Maak niet alle fouten zelf, geef je collega's ook een kans'. In het begin heeft Job,  de hoofdpersoon er moeite mee om de dingen die hij te weten is gekomen met zijn dochter te delen. Naarmate het verhaal verstrijkt wordtidit minder.
4. 'Het belangrijkste in communicatie is te horen wat er niet gezegd wordt'.In het onderzoek nsar de moord op Gérard Brandenburg bezoeken Job en zijn dochter zijn crematie. Ze hopen door met een aantal kenissen en familieleden te praten, meer te weten te komen over de rare doodsoorzaak van meneer Brandenburg. Men laat niet veel los, maar lichaamstaal zei veel.

Laatste opdracht - De reünie

Ik heb eindelijk het boek uit, en het beviel me wel. Niet precies wat ik ervan had verwacht, maar het was niet slecht.

Ik heb 3 spreekwoorden uitgekozen waarvan ik vind dat ze het best bij het verhaal passen.

“Wie a zegt moet ook b zeggen”

Dit spreekwoord betekent: Als je eenmaal ergens aan begonnen bent, moet je het ook afmaken.

Ik heb dit spreekwoord gekozen omdat het hele verhaal over Sabine gaat die zich weer begint te herinneren wat er was gebeurd op de dag van Isabel’s verdwijning. Ze begon aan de zoektocht door psychologische boeken te lezen, naar de conciërge van vroeger gaan en zelfs naar de politie te gaan. Ze zegt zelf ook dat ze het perse wilt afmaken.

“Robin zucht diep. ‘Niet doen,’ zegt hij. ‘Laat het los.’ ‘Ik kan er niks aan doen. Ik begin met dingen te herinneren.”

Hier zie je dat ze het niet los wilt laten, ze wilt er achteraan gaan en afmaken.

“Boontje komt om zijn loontje”

Dit spreekwoord betekent: Iemand die iets slechts gedaan heeft zal daarvoor uiteindelijk zijn verdiende straf krijgen”

Dit spreekwoord past bij het verleden van Sabine. Vroeger werd zij gepest door Sabine, die een lange tijd eigenlijk haar beste vriendin was. Wanneer Isabel een epileptische aanval keeg hielp Sabine haar altijd, ook al heeft ze Sabine zo erg misbruikt. Als Isabel op een dag een epileptische aanval krijgt, besluit Sabine haar keel dicht te knijpen en zo te vermoorden. Ik zeg nu niet dan Isabel het verdiend heeft om dood te gaan, maar ze heeft er voor een groot deel wel zelf voor gezorgd.

“Gras gaat niet harder groeien als je eraan trekt”

Dit spreekwoord betekent: Sommige dingen hebben tijd nodig

Dit spreekwoord wordt erg duidelijk gemaakt in het boek. Sabine heeft veel tijd nodig om uit te vinden wie Isabel heeft vermoord. En naar aanleiding van psychologische en materiële onderzoek is ze er achter gekomen dat zij Isabel heeft vermoord. Na een heel verhaal van beschuldigingen en onderzoeken, is het de tijd die het misdaad oplost.

Door Jalda.

Vrs plaatst bericht namens Milad.

 

Ik heb het boek Bor uitgelezen en ik vond het een erg leuk boek. De volgende 3 spreekwoorden passen goed bij het boek.

Zo vader zo zoon

Ik heb dit spreekwoord gekozen omdat het betekend dat kinderen meestal op hun ouders of broers en zussen lijken. In dit boek (Bor) is Bor een jongen die veel in de criminaliteit bezig is, en eigenlijk boeit hem helemaal niks. Zijn vader wordt in het boek omschreven als een man die veel drinkt en graag voor de televisie hangt, en zijn taalgebruik is aan de grove kant. Net als die van Bor. 

Angst is een slechte raadgever

Ik heb dit spreekwoord gekozen omdat het betekend dat je je niet moet leiden aan angst, en in het boek wordt er heel duidelijk beschreven dat Bor helemaal nergens bang voor is. Hij heeft een hekel aan iedereen, aan sommige mensen wat meer dan aan andere mensen. Op straat slaat hij vaak mensen in elkaar en heeft er achteraf nauwelijks spijt van. Ook steelt hij veel dingen in winkels en doet hij andere dingen tegen de wet. Ondanks al deze overtredingen die Bor maakt, heeft hij nooit spijt en is hij nooit bang. Hij is trots op zijn daden en ziet er niks slechts in.

De kruik gaat zo lang te water tot ze breekt

Dit spreekwoord betekent dat als men risico's blijft nemen het ooit mis kan gaan. Bor pleegt, zoals ik al net beschreef, vaak criminele delicten en heeft daar nooit spijt van, hierbij loopt hij een groot risico om opgepakt te worden. En dit gebeurt ook, op een avond wanneer Bor bij zijn klasgenoot een feetje bijwoont besluit hij met Ruth (een meisje van het zelfde leeftijd die het feestje organiseerde) naar Ruth's slaapkamer te gaan, Bor dacht dat Ruth zin had om "plezier te maken" terwijl dit niet het geval was, na wat duwen en trekken ging Ruth hard schreeuwen en kwamen haar ouders in haar kamer. Bor was op heterdaad betrapt op aanranding. Toen Bor op het politie bureau kwam werd hij ook aangeklaagd tot diefstal, de aanklagers waren onverwachts voor Bor, het waren namelijk Bor's ouders. Bor's ouders hadden een lange tijd een zwaar vermoeden dat Bor zijn spullen oneerlijk had gekregen, en ze waren vrij zeker dat er geval was van diefstal. Bor was zwaar teleurgesteld, maar ondanks de teleurstelling moest hij alsnog in de gevangenis. 

 

 

laatste opdracht - UIt het Paradijs

Ik vond het erg moeilijk om spreekwoorden over het boek te vinden maar ik heb er toch twee gevonden. 

Zoals het klokje thuis tikt, tikt het nergens.
Het is nergens zo goed als thuis.

Als de hoofdpersoon zijn oude huis opzoekt, komen alle jeugdherinneringen weer naar boven. Daarom vind ik dat dit spreekwoord bij het boek past. Doordat hij zijn oude huis bezoekt komen alle vervelende herinneringen aan vroeger weer naar boven.  

Oud zeer open krabben.

Vervelende zaken uit het verleden weer oprakelen.

Ik vind dit spreekwoord bij het boek passen omdat de hoofdpersoon van het boek dit vindt. Het nieuwe huis waar hij met z'n moeder woont vindt hij niet leuk en hij heeft voelt zich niet thuis. Hij denkt veel aan vroeger huis. Ook zijn moeder denkt veel terug aan hun vroegere thuis en ook al proberen ze zich daar thuis te voelen, ze vinden beide et eerste huis meer als thuis. 

De tweeling - Tessa de Loo

Het boek De tweeling heb ik inmiddels gelezen. De laatste opdracht op het blog vond ik erg moeilijk, in het dagelijkse leven gebruik ik bijna geen spreekwoorden. Gelukkig heb ik op het internet veel spreekwoorden kunnen vinden. 

Waar het hart vol van is, loopt de mond van over

Betekenis: iemand praat veel over een onderwerp en weet er ook veel over te vertellen

Anna heeft een goed geheugen, ze is al 74 maar ze kan nog moeiteloos haar leven beschrijven. Ze vertelt gedetailleerde verhalen en ze is veel aan het woord. Dit ergert haar zus Lotte, die ook haar verhaal wil vertellen.

“Ze durfde haar ontdekking niet hardop uit te spreken. Lotte stapte zo schielijk op, daar kon maar één redden voor zijn: ze was weer veel te druk geweest.”

Een ezel gaat uit zijn tred niet

Betekenis: je kunt een koppig persoon niet overtuigen

Omdat Lotte in Nederland opgroeit, is ze ervan overtuigd dat alle Duitsers slechte bedoelingen hebben in de Tweede Wereldoorlog. Anna kan haar zus niet overtuigen dat ze er niks van wist, zelfs niet als Anna haar persoonlijke verhalen vertelt over haar onvruchtbaarheid en de dood van haar man. 

“In zelfbedachte varianten zetten ze de loop van de geschiedenis alsnog naar hun hand, op een ruzieachtige toon omdat het Lotte er voornamelijk om ging Anna tegen te spreken. Moe gekibbeld verlieten ze tenslotte het etablissement; Anna geagiteerd en uitgeput – het scheen onmogelijk haar zuster ooit te overtuigen.”

Het oog ziet altijd van zich af

Betekenis: de eigen fouten ziet men niet, maar andermans fouten altijd wel

Lotte geeft Anna overal de schuld van, terwijl ze zelf ook dingen fout heeft gedaan. Dit spreekwoord past erg goed bij haar gedrag, ze kijkt alleen naar de fouten van haar zus.

“Waarom was ze al die tijd blijven steken in de houding van verzet die ze al in het begin had aangenomen? Uit misplaatste, niet eens voor Anna bedoelde, wraak?" 

Laatste opdracht - Een hart van steen

Spreekwoorden

"De koe bij de horens vatten" 
Dit betekent: "met de lastige zaak beginnen". Dit past bij mijn boek omdat Ellen in haar ouderlijke huis intrekt om erachter te komen wat er precies is gebeurt in haar jeugd. Dit is heel moeilijk voor haar en daarom is het een lastige zaak.

"De draad kwijt zijn"
Dit betekent: "niet meer weten hoe het verhaal verder gaat, worden kwijt zijn". Ellen is de rode draad in haar leven kwijt en gaat daarom op zoek naar de waarheid van wat er is gebeurd in haar jeugd. Ze gaat terug naar haar ouderlijk huis om de tragische gebeurtenissen die zich daar hebben afgespeeld te verwerken en zo dus weer de draad te kunnen oppakken.

"Door merg en been gaan"
Dit betekent: "hartverscheurend zijn". Ellen's moeder heeft bijna haar hele gezin vermoord en daarna zelfmoord gepleegd. Als Ellen volwassen is raakt ze zwanger en krijgt ze een miskraam. Ze heeft dus erg veel pijn geleden in haar leven. De gebeurtenissen in haar leven waren hartverscheurend; ze is door merg en been gegaan.

Door Cherees.

laatste opdracht, een schitterend gebrek

"Iets met de mantel der liefde bedekken."

Dit betekent dat je iets niet openbaart. Lucia, de hoofd persoon, heeft de pokken gehad en haar gezicht is helemaal beschadigd. In die tijd kon je heel moeilijk werk vinden of hoger op komen als je lelijk was, dus als teken van liefde is ze gevlucht, omdat ze haar grote liefde Giacomo geluk wenste en een mooie toekomst, en dat kan hij niet krijgen als hij met haar trouwt. Ze bedekt dan ook haar gezicht met een voile.

"In een mooie vijver zwemmen ook lelijke vissen"

Dit betekent dat de schoonheid van de omgeving geen garantie biedt voor onaangename zaken. In het boek is het wereldje van de jonge Lucia mooi en alles is perfect. Totdat ze de pokken krijgt en ze er lelijke littekens aan overhoudt. Ze kan hier door moeilijk werk vinden, en het is ook moeilijk liefde te vinden. Hierdoor verandert haar mooie wereldje in een keiharde wereld. Omdat ze geen werk kan vinden wordt ze een prostituee.

Laatste opdracht, een schitterend gebrek

"Iets met de mantel der liefde bedekken."

Dit betekent dat je iets niet openbaart. Lucia, de hoofd persoon, heeft de pokken gehad en haar gezicht is helemaal beschadigd. In die tijd kon je heel moeilijk werk vinden of hoger op komen als je lelijk was, dus als teken van liefde is ze gevlucht, omdat ze haar grote liefde Giacomo geluk wenste en een mooie toekomst, en dat kan hij niet krijgen als hij met haar trouwt. Ze bedekt dan ook haar gezicht met een voile.

"In een mooie vijver zwemmen ook lelijke vissen"

Dit betekent dat de schoonheid van de omgeving geen garantie biedt voor onaangename zaken. In het boek is het wereldje van de jonge Lucia mooi en alles is perfect. Totdat ze de pokken krijgt en ze er lelijke littekens aan overhoudt. Ze kan hier door moeilijk werk vinden, en het is ook moeilijk liefde te vinden. Hierdoor verandert haar mooie wereldje in een keiharde wereld. Omdat ze geen werk kan vinden wordt ze een prostituee.

De laatste opdracht - Meisje in het veen

Inmiddels heb ik het boek ‘Meisje in het veen’ uitgelezen. Voor alweer de laatste opdracht ga ik uitleggen welke spreekwoorden en gezegden goed bij mijn boek passen. Op het eerste gezicht wist ik niet zo goed welke spreekwoorden dit zouden kunnen zijn, maar na wat surfen op internet heb ik er drie kunnen vinden die naar mijn idee toch redelijk goed aansluiten.

“Iets op eigen houtje doen”

Dit is het eerste spreekwoord en gelijk het spreekwoord wat misschien wel het beste bij mijn boek past. Willem, de hoofdpersoon, doet graag alles alleen. Zodra hij onder de mensen is maakt hij gezellig een praatje, maar zodra het te lang duurt weet hij niet hoe snel hij er vandoor moet gaan. Om dit nog duidelijker uit te leggen zal ik nu een situatie uit het boek beschrijven: Onder het genot van een drankje praatte Willem met een zakenman. Het is gezellig, maar dan houd Willem het ineens voor gezien.

 ‘Maar voordat ik een nieuwe bestelling kon doen, stond ik plotseling op. Ik mompelde een verontschuldiging en liep weg.’

Door het gebruik van het woordje ‘plotseling’ krijg je een beetje het idee dat Willem zelf ook niet zo goed weet waarom hij nou weg wil. Een ding is duidelijk, van te lang sociaal contact wordt hij ongemakkelijk.  Tijdens een tussenstop van een autorit met zijn broer neemt Willem onverwachts alleen de bus naar huis. Ook krijgt Willem advies van anderen, maar dit slaat hij in de wind. En na het verbreken van de relatie met zijn vrouw staat hij er weer alleen voor.

“Het antwoord schuldig moeten blijven”

Dit spreekwoord heeft niet zozeer iets te maken met Willem, maar met het verhaal zelf. In het begin van het boek wordt er een dood meisje gevonden. Deze gebeurtenis blijft natuurlijk het hele boek lang door je hoofd spoken. Wie heeft het meisje vermoord? Waarom? Wie was het meisje eigenlijk? Op geen  van deze vragen krijg je ook maar enigszins antwoord.

“Waar het hart vol van is, vloeit de mond van over”

Dit is het derde en alweer het laatste spreekwoord. “Waar het hart vol van is, vloeit de mond van over” betekent dat je veel praat over wat je belangrijk vindt, waar je aan denkt. Dit is bij Willem zeker het geval.. Doordat het verhaal in het ik-perspectief wordt verteld krijg je te horen waar Willem aan denkt. Je komt er achter dat heel veel dingen hem bezig houden: Itske, zijn ex-vrouw, het gevonden meisje en grauwe klauwieren bijvoorbeeld De gesprekken die Willem heeft met andere mensen gaan dan ook bijna altijd over deze onderwerpen.

Laatste opdracht - Laatste schooldag

Dit zijn de twee spreekwoorden die het beste bij mijn boek passen:

 ‘de zon niet in het water kunnen zien schijnen’

Dit spreekwoord betekent jaloers zijn of iets niet kunnen verdragen. Het past goed bij mijn boek omdat leraren vaak jaloers waren op andere leraren, hoe populair ze waren en hoeveel vrienden ze hadden op school. Meestal hadden ze het zelf helemaal niet zo slecht maar dat hadden ze niet door.

‘de mei van het leven’

De mei van het leven betekent de bloeitijd van het leven. Mijn boek heet ‘laatste schooldag’ en de meeste verhalen gaan dus ook over de laatste schooldagen van de leraren en in ieder geval een verandering in hun leven. Deze verandering gaf de leraren een nieuwe start in hun leven.

De laatste opdracht: het gouden ei

Voor de laatste opdracht moesten we spreekwoorden zoeken,dit vond ik best moeilijk want ik ben nooit zo goed in spreekwoorden, uiteindelijk heb ik deze drie gevonden:

Alles op het spel zetten:

Want in het Gouden ei wil Rex heel graag weten wat er met Saskia is gebeurd. Voor hem is jammer genoeg de enige manier om dit te bereiken door zijn leven te geven. Hij zet dus letterlijk alles op het spel. Hij wilt het dus zo graag weten dat hij daarvoor zijn eigen leven geeft.

Er was maar één ding dat telde: weten wat er met Saskia gebeurd was.

Geen teken van leven meer geven:

Dit spreekwoord betekent niks meer van zich laten horen en in het Gouden ei is Rex ineens verdwenen, hij laat niks meer van zich horen. Dit spreekwoord slaat dus op de verdwijning van Rex, aan het eind van het boek. Ineens hoorde niemand meer wat van hem. Zijn nieuwe vriendin hoorde ineens niets meer van hem en ze probeerde te communiceren maar er gebeurde niks.

De hele week legde ze de hoorn naast de haak als ze een boodschap moest doen. Vrijdag en zaterdag ging ze naar een paar café’s waar hij zou kunnen komen, maar hij kwam niet. Hij belde ook niet. Zondag belde ze hem. Hij nam niet op. Ze belde maandag de hele dag om het kwartier, met hetzelfde effect. Ze fietste naar zijn flat, waar zijn auto haar dom stond aan te kijken.

Één gek kan meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden:

Dit betekent dat er altijd wel vragen zijn waar niemand het antwoord op weet. Dit spreekwoord slaat eigenlijk weer op de verdwijning van Saskia. Wie Rex ook vraagt, niemand weet iets over de ontvoering. Er waren geen getuigen van de ontvoering, de politie kon niks doen en niemand wist wat er gebeurd was. Dit frustreert Rex natuurlijk want ze kan niet zomaar verdwenen zijn. 

Spreekwoorden

Spreekwoorden

Spreekwoorden worden gebruikt om dingen op een korte, grappige manier duidelijk te maken.

"Iets tot de bodem uitzoeken."
Dit spreekwoord is van toepassing omdat Armin alles wilt weten, hij zoekt het tot de bodem uit. Doordat hij dit doet komt hij uiteindelijk achter de waarheid. Iets tot op de bodem uitzoeken betekend alles uitzoeken wat er uit te zoeken valt.

"Door de mand vallen."
Monika valt door de mand. Dit gezegde past bij het boek omdat Monika door de mand valt. Ze deed net alsof Bo Armin zijn zoon was maar dat is eigenlijk niet zo. Door de mand vallen betekend dat je leugens uitkomen.

~ Elise

Laatste opdracht-Red Ons, Maria Montanelli

1. 'Aan de bedelstaf geraken'

De jongen in dit boek begon met een moeder, vrienden, een goede toekomst en geen problemen. Dat raakt hij allemaal kwijt. Hoeveel hij aan materiële zaken niets verliest, raakt hij mentaal meer kwijt dan goed voor hem is.

2. 'Aan de klauw kent men de leeuw'

De hoofdpersoon uit 'Red Ons, Maria Montanelli' had vanaf het begin van het boek al door dat de zwakbegaafde jongen hem problemen zou brengen. Hij zag het aan zijn uitstraling, en hij had gelijk.

3. 'Als de Duivel oud is wordt hij Eremijt'

De zwakbegaafde jongen was enorm schijnheilig. Hij deed zich dommer en zwakker voor dan hij was, zodat mensen hem zouden helpen en aardiger tegen hem zouden zijn. Daar ergerde de hoofdpersoon (en een heleboel anderen) zich aan.

Laatste opdracht - De passievrucht

Al is de leugen nog zo snel de waarheid achterhaalt ze wel

Leugens komen altijd uit. Dit spreekwoord past goed bij mijn boek, omdat het verhaal draait om het achterhalen van de waarheid. Dit moet gedaan worden omdat de hoofdpersoon, Armin, zijn vrouw tegen hem gelogen heeft over zijn vaderschap. Hij is namelijk niet de biologische vader van zijn 'zoon'. Omdat zijn vrouw overleden is en ze hem de waarheid nooit zelf heeft (kunnen) vertellen, wordt het dus een zoektocht. In ieder geval is de leugen uitgekomen.

Zo vader, zo zoon

Dit gezegde past goed bij mijn boek omdat het feit dat Bo heel erg op Armin lijkt steeds genoemd wordt. (Nu is dat geen toeval want ze hebben dezelfde vader) Ook wordt dit spreekwoord een paar keer in mijn boek gebruikt.

Als een donderslag bij heldere hemel

Een onverwachte gebeurtenis, die een grote schok teweeg brengt. Dit gebeurt aan het begin van het boek, als Armin te horen krijgt dat hij heel zijn leven onvruchtbaar is geweest, en erachter komt dat zijn 13 jarige zoon dus niet zijn zoon kan zijn. Hij reageert hier heel heftig op en het heeft een groot impact op hem. Later, als Armin ontdekt dat zijn eigen vader de biologische vader van Bo is, maakt hij dit nog een keer mee. Ook toen zijn vrouw Monika een plotselinge infectie kreeg en stierf was dit heel onverwachts voor hem. Door alle drie de gebeurtenissen veranderde Armin, en ontwikkelde hij zich.

Laatste opdracht- Blauw Water

Dit zijn de twee spreekwoorden die ik voor mijn boek heb uitgekozen:

'In je handjes mogen knijpen'
Dit betekent tevreden zijn met hoe het is gegaan. Dit pas goed bij mijn boek omdat beide personages zich realiseren hoeveel geluk ze hebben om dit te overleven. De een was met de auto het water ingereden en heeft een week in coma gelegen. De ander heeft was een week lang gegijzeld in haar eigen huis. Ze mogen van geluk spreken.

'Zolang er leven is, is er hoop'
Dit betekent: hoe slecht het er ook uitziet, het kan altijd nog goed komen. Een van de belangrijkste thema's in mijn boek is hoop. Voor Lisa is Senta haar enige hoop op hulp. En wanneer Senta ik coma ligt, is haar enige hoop de stemmen die ze hoort en het 'water' waarin ze lijkt te drijven. Dit betekent dat ze niet dood is, en zolang er leven is, is er hoop.

Door Luka Schokker

laatste opdracht - op zee

'hij stierf duizend doden'

betekenis: enorme angsten uitstaan. waarom past het bij mijn boek? Donald sterft duizend doden als hij ontdekt dat Maria weg is. Hij kan daardoor niet meer helder denken en gaat zonder plan naar haar op zoek. 

'op zaken vooruit lopen.'

betekenis: een conclusie trekken voordat er duidelijk redenen zijn. waarom past het bij mijn boek? Donald denkt meteen dat Maria in het water is gevallen en gaat niet eerst naar haar op zoek op de boot. 

Allerlaatste Opdracht Zomerhuis met Zwembad

"Sla Haman dood"

Sla Haman dood is een spreekwoord over wraak. Het betekend : ik eis wraak! Nadat Marc Schlosser had gehoord dat zijn dochter werd verkracht eiste hij wraak op degene die dat had gedaan. Marc dacht dat zijn vriend Ralph Meyer het had gedaan en besloot hem te vermoorden. Daarom past het woord dood er ook bij, omdat diegene waar Marc wraak op neemt uiteindelijk sterft

"Op zaken vooruit lopen"

Dit spreekwoord betekent dat je al een conclusie hebt getrokken voordat er iets bekent is. Nadat Marc's dochtertje was verkracht trok hij de conclusie dat Ralph het had gedaan, zonder dat hij daar enkel bewijs voor had. De conclusie die hij uiteindelijk trok was fout. Dus de wraakactie van Marc was op de verkeerde persoon.

Laatste opdracht - Hersenschimmen

Het boek is uit en het is alweer de laatste opdracht! Zelf gebruik ik spreekwoorden nauwelijks en daarom is deze opdracht wel wat lastiger voor mij. Hersenschimmen is een zeer bijzonder boek, maar simpele spreekwoorden zijn genoeg om het te beschrijven. Eentje die we allemaal kennen:

"Als sneeuw voor de zon verdwijnen."

Het is wonderbaarlijk hoe goed dit spreekwoord bij Hersenschimmen past. Maarten Klein's gedachten zijn net een dikke laag sneeuw dat zich heeft opgebouwd in een bepaalde periode, maar het zal niet voor altijd daar blijven liggen. Niet voor Maarten in ieder geval, want de zon komt tevoorschijn en langzaam maar zeker smelt alles weg, alles verdwijnt, er zal niks meer van over blijven.
Het is ook opmerkelijk dat de vertelde tijd in Hersenschimmen de gehele winter duurt. Maarten verlangt naar de lente en terwijl buiten de temperatuur langzaam stijgt, dalen Maarten's gedachten langzaam naar een onbekende diepte. Aan het einde van het verhaal blijft er nauwelijks iets van zijn gedachten over, maar wat wel duidelijk is, is dat de lente is begonnen, dat de zon is tevoorschijn gekomen. 

"... het bos in en de lente die bijna begint... zegt ze... fluistert ze... de lente die op het punt staat te beginnen..."

Het tweede spreekwoord is weer er weer een die iedereen kent, én zeer cliché lijkt, maar na het lezen van Hersenschimmen is dat het echter niet.

"Liefde op het eerste gezicht."

Ik ben nog in geen enkele opdracht ingegaan op de relatie tussen Maarten en zijn vrouw Vera. Het is duidelijk dat de twee een goede band hebben, beide zijn al rond de zeventig, en zijn nog steeds samen. Door het lezen van het verhaal zien we echter hoeveel de twee van elkaar houden. Vera maakt zich zorgen, Vera huilt hartverscheurend voor Maarten's situatie en ze heeft hem nooit verlaten, ze is bij hem gebleven tot aan het eind. Zeer rakend en zeker niet meer zo cliché. Echte liefde, maar dat niet alleen, want Maarten beschrijft een echte "liefde op het eerste gezicht". 

"Wat in mijn herinnering is overgebleven zijn Vera en ik die elkaar aankeken, ook toen ik allang was uitgepraat. Het had iets heel obsceens en opwindends. We drongen in elkaars ogen. Liefde op het eerste gezicht."

Laaste opdracht Zwembad met Zomerhuis

Ik vond het best moeilijk om een paar spreekwoorden te vinden, maar na lang zoeken heb ik er 2 gevonden:

Iemand bij zijn kraag krijgen

Zijn moed aan iemand koelen

Beide betekenen deze spreekwoorden wraak nemen. Dit is een erg belangrijk in het boek. De huisarts laat bewust een patiënt sterven, omdat hij wraak wil nemen op Ralph Meier. Ralph zou zijn dochter hebben verkracht en verkeerde soort spelletjes met haar gespeeld te hebben. Ook omdat Ralph zijn vrouw in de steek laat en zich gedraagt als iemand die niet goed in zijn hoofd is. Verder kijkt Ralph een oogje de vrouw van de huisarts.

Ik weet niet wat ik nog meer hier aan moet toevoegen, ik ben een 1 bezig geweest met zoeken en spreekwoorden zijn niet echt mijn ding.

De laatste opdracht – Berichten van het Blauwe Huis

Er zijn verschillende spreekwoorden die ik zou kunnen gebruiken voor het boek, maar ik heb besloten om voor beide hoofdpersonen, de twee zussen, een passend spreekwoord te zoeken om te beschrijven hoe verschillend ze zijn. Het laatste spreekwoord gaat over het belangrijkste aspect van het boek.

“Zij ziet de wereld als een doedelzak.” – Zij is goedgelovig.

Dit spreekwoord vind ik een goed spreekwoord om Felicia, de oudste zus, te beschrijven. Alhoewel ze de laatste decenia op verschillende plaatsen over de hele wereld heeft gewoond, is zij erg wereldvreemd en goedgelovig. Als vrouw van een diplomaat heeft ze altijd vrij ‘beschermd’ geleefd en heeft daardoor nooit echt kennis opgedaan over de slechte kanten van het leven. Dit werkt tegen haar nu haar man overleden is en ze er alleen voorstaat.  

 

“De wereld is een vieze parochie.” – Er gebeuren veel slechte dingen in de wereld.

Dit spreekwoord beschrijft hoe Nina, de jongste zus, terugkijkt op haar leven. Ook zij heeft veel gereist maar in tegenstelling tot haar zus heeft zij vooral de moeilijke kanten van het leven gezien. Zeheeft bijvoorbeeld meerdere malen in de gevangenis gezeten en heeft ze megedaan aan protesten in Argentinië. Al deze gebeurtenissen in haar verleden achtervolgen haar nu nog en daardoor is ze een beetje wantrouwig en zelfs een beetje bitter geworden.

 

“Liever een dief aan mijn klink dan een luistervink.” - Het is niet goed om te nieuwsgierig te zijn.

Het hele verhaal gaat eigenlijk over de zussen en de buurt die terugdenken aan hoe dingen vroeger waren. Helaas kon ik daar geen passend spreekwoord bij vinden dus heb ik een spreekwoord over nieuwsgierigheid gekozen. Het is namelijk zo dat de buurvrouw van de zussen, zij kwam oorspronkelijk niet daar vandaan vandaar dat ze erg nieuwsgierig is, zich er bemoeit met het verleden van de jongste zus, Nina. Ze doet dit volkomen uit eigenbelang omdat zij het idee heeft dat als ze over het leven van Nina een boek kan schrijven erg beroemd zal worden. En dat wil ze erg graag. Ze wordt een echte lastpak en uiteindelijk verdwijnt ze, en het wordt niet echt duidelijk in het boek waarom ze verdwenen is, en of ze nog leeft. Maar je krijgt wel het idee dat haar nieuwsgierigheid en bemoeizucht hier de oorzaak van is. Vandaar dit spreekwoord.

De laatste opdracht!!

Jullie hebben je boek uit of zijn toe aan de laatste bladzijdes. Daar hoort een laatste blogopdracht bij.
Geef twee of drie spreekwoorden of gezegdes die goed passen bij je boek. Natuurlijk leg je ook duidelijk uit waarom die spreekwoorden of gezegdes bij je boek passen.
Jullie moeten deze opdracht uiterlijk vrijdag 27 sep om 18.00 geplaatst hebben.

Succes!!

Opdracht 2 Jan en Sanne Terlouw - De Charmeur

Taalgebruik:
Mijn bek heeft een sheel grote, vooral wisselende woordenschat en een zeer uitgebreide omschrijving van de meest simpele dingen. Beeldspraak wordt ook veel gebruikt in zinnen. Allerlaagse dingen worden vergeleken met meer complexe dingen, waardoor het boek opeens een stuk ingewikkelder lijkt.

Verhaal verloop:
Het verhaal is voorspellend. Ik kan raden wat er zal gaan gebeuren, en eignlijk vind ik dat behoorlijk saai. Ik hoop dat er ergens een verrassende wending zal plaatsvinden in het boek.
Ik zou mijn bork dus met 'lectuur' moeten bestempelen.

 Milads uitwerking van opdracht 2 (via mail van vrs).

Ik lees op dit moment "Bor" en ik heb het boek bijna uit.

Ik heb de volgende 2 criteria uitgekozen om uit te leggen dat "Bor" een literaire boek is, en geen lectuur.

​

​

Verhaalloop:

Het boek is (tot nu toe) zeer onvoorspelbaar, op momenten waar je denkt dat hij een bepaalde actie onderneemt, dan gebeurd er juist het tegenovergestelde, en dan wordt de lezer verbaast maar de schrijver doet alsof er niks bijzonders is gebeurd en gaat gewoon verder. In de volgende citaat wordt dit goed zichtbaar, Bor is bij een feetje van zijn vader's oud-collega's en komt een mooie jonge dame genaamd Claudia tegen met een aantrekkelijke lichaam. Terwijl Bor en Claudia aan het dansen zijn gebeurd het volgende;

"onvoorstelbaar dichtbij smoezelt ze in mijn oor of ik mee ga naar haar auto. Mijn slaat driemaal over. 'Wat is het voor een auto?' vraag ik alsof dat ertoe doet. 'een Mini, lekker knus' Ik val in een ijskoud bad. Verkramp op slag. Knus. Wat is dat toch een ongelofelijk rotwoord. 'Kijk, mijn pa wil er vandoor. Het spijt me,' roep ik paniekerig en ruk me los uit Claudia's verwurging  Met geweld maak ik me opnieuw los en spurt naar mijn vader 'Kom ouwe,' zeg ik, 'We moeten gaan.' " ( blz. 38-39)

Iedereen had verwacht dat Bor mee zou gaan met Claudia, maar met een onduidelijke reden heeft hij die paniekerig afgewezen. Terwijl Bor aantal keren in het verhaal verteld hoe erg hij verleidt werd door Claudia's lichaam en hoe mooi hij haar vond. Verder in de tekst wordt er niet meer teruggekeken op deze gebeurtenis wat mij wel heeft verbaasd, behalve op één moment wanneer Bor (de ik-figuur) aan het denken is aan wie hij dit bijzondere verhaal zou kunnen vertellen, maar hij denkt dat iedereen hem hierdoor belachelijk gaat maken, en houdt het voor zich, en na dat moment was alles "vergeten".

​

Taalgebruik

zoals ik al zei wordt het boek uit het perspectief geschreven van Bor, Bor is 17 jaar en zit op de havo, wanneer hij mensen, objecten of gebeurtenissen omschrijft gebruik hij heel vaak de taalgebruik die wordt toegepast door normale 17-jarige jongens. De volgende citaten laten dit goed zien, al deze drie citaten behoren niet in een dialoog, maar zijn omschrijvingen of inzichten van zijn perspectief die hij deelt met de lezer;

"Ik begrijp geen hol van wat ze zegt."

"Dat ze iedere droogneuker stuk voor stuk een moment zou opvrijen met een of ander lulpraatje"

"En dat ik queruleer of zo. Bij ons op de club noemen we dat gewoon de boel opnaaien."

Ook al is de schrijver van het boek, Joris Moens, geen 17 jaar, zijn schrijftaal in dit boek zorgt er alsnog voor dat de lezer denkt dat het boek is geschreven door een 17-jarige scholier. In plaats van simpele, eenvoudige zinsconstructies te gebruiken, gebruikt hij een meer gecompliceerde zinsconstructies waar "jongeren taal" erg van toepassing is. Dit geeft het een creatieve beeldspraak dat erg past in de context van het boek.

​

O.a deze twee criteria zorgen ervoor dat dit boek een literair boek is en geen lectuur.

​

Opdracht 2-Red Ons, Maria Montanelli

Perspectief:

Red Ons, Maria Montanelli wordt vanuit het oogpunt van de hoofdpersoon verteld, wiens naam niet gemeld wordt. Er wordt nergens gewisseld van perspectief, waardoor je de hoofdpersoon beter leert kennen. Dit vind ik prettig, want de hoofdpersoon is erg interessant.

Opbouw/structuur:

Echte flashbacks zijn er in Red Ons, Maria Montanelli niet. Wel dwaalt het verhaal vaak af, maar komt altijd met een omweg weer terug op het onderwerp. In deze afdwalingen vertelt de hoofdpersoon nog meer over zijn kijk op en ervaringen in het leven.

Opdracht 2 - Hersenschimmen

Hersenschimmen, geschreven door J. Bernlef, gaat over Maarten Klein, een man in zijn oudere jaren, die beetje bij beetje zijn geheugen verliest. Verwarring en frustratie overstromen hem wanneer hij zich voor het eerst realiseert dat hij verbeelding en werkelijkheid niet meer uit elkaar kan houden. Hersenschimmen wordt niet alleen om zijn realistische beschrijving van Maarten's gedachten gewaardeerd, maar ook om zijn literaire kwaliteiten. 

Het perspectief in Hersenschimmen is niet wisselend. Daar is geen twijfel aan, want het gehele boek is in Maarten Klein's perspectief geschreven. Toch behoort Hersenschimmen in dit gedeelte tot literatuur, want een bijzonder perspectief, dat is het zeker. Al in het begin van het boek is het duidelijk dat het boek in de eerste persoon is geschreven. 

"Misschien komt het door de sneeuw dat ik me 's morgens al zo moe voel."

Na enkele bladzijdes voel je al iets niet kloppen. Maarten's gedachtes schieten alle kanten op en als lezer ben je net zo verward als hem. Op het ene moment lijkt het ochtend te zijn, maar nee, dat is namelijk wat Maarten denkt. Op het moment dat je, net als Maarten, door hebt dat het eigenlijk al vele uren later is, voel je je gefrustreerd, want wat gebeurd er hier? Als het nu middag is, waar zijn dan zijn gedachten van de ochtend? Een ander voorbeeld hiervan is wanneer Maarten in zijn eigen gedachtes wegdrijft en denkt aan het verleden. Zeer normaal zou je zeggen, want in welk boek gebeurd dat niet? Echter, je wordt op een bepaald moment uit die gedachte gezogen, terug naar het heden, en je schrikt van wat er in de tussentijd is gebeurt.

"De juf buigt zich naar me over. Ga jij de potlodendoos dan maar halen, Maarten, zegt ze zacht. Aan het eind is het materiaalhok. Op de bovenste plank staat de potlodendoos met zijn geur van houtslijpsel en grafiet. Ik moet op een stoel klimmen om naar de doos te zoeken. Achter me staat Vera, naast de wasmachine. Ik wankel en grijp me met beide handen aan de plank vast. 'Doe niet zo gevaarlijk,' zegt ze, 'en kom van die stoel af, voordat je valt.' "

Hierdoor is het ook duidelijk dat de verhaalloop zeer onvoorspelbaar is. Je weet niet waaraan Maarten nu aan zal denken, je weet niet waar hij uiteindelijk uit zal komen, je weet niet of dit een van zijn verbeeldingen is of werkelijkheid. Het verhaal springt van de ene situatie naar de andere. Wat je wel weet is dat zijn conditie alleen maar verergerd, en het enige wat je kan doen is het met hem meebeleven. 

"Ik pak het boek van het haardtafeltje en sla het open op de plaats waar ik gisteren gebleven ben. Vera komt binnen. In haar handen houdt ze lange papiersnippers, repen gescheurd krantenpapier. 'Heb jij dat gedaan?' vraagt ze. Ik schud mijn hoofd. Ze loopt naar de prullenbak en laat de papierrepen erin vallen. Ik kijk ernaar en begrijp niet waarvoor ik me schaam."

En natuurlijk taalgebruik. Dat was iets wat mij al zeer snel opviel aan Hersenschimmen. Beschrijvingen zijn vol met gedetailleerde woorden en maakt het soms lastiger om er doorheen te komen. Vergeleken met non-literaire boeken is dit een duidelijke verandering en moet natuurlijk genoemd worden.

"Vera. Haar nog altijd snelle abrupt afbrekende gebaren; de aandacht waarmee ze met haar spitse vingers een dood blad uit een plant plukt en van alle kanten bekijkt, alsof ze de doodsoorzaak wil vaststellen; hoe ze haar lippen tuit als ze nadenkt of zachtjes haar hoofd schudt wanneer ze iets leest dat ze mooi vindt."

Halverwege in het boek, en ik realiseer me hoe veel literaire kwaliteiten het heeft. Toch is het een zeer bijzondere leeservaring en ik ben benieuwd hoe het leven van Maarten zich verder af zal spelen. 

Xiang.

opdracht 2

Ik ben momenteel bezig met het lezen van het boek ‘De Zee’ geschreven door Toine Heijmans. Ik wil het gaan hebben over het leereffect en het perspectief.
Het leereffect in dit boek ligt voor mij heel erg laag. Ik vind het boek persoonlijk niet heel erg veel invloed hebben om mijn gedachtes, wat ik bij sommige boeken wel heel sterk ervaar, en ik vind dat dit boek heel eenvoudig geschreven is. Ik heb het nog niet uit, maar als ik de samenvattingen lees heb ik het belangrijkste moment van dit boek echt al gehad. Het enige wat op mij overkomt als iets om te onthouden is dat je geen overhaaste conclusies moet trekken. Dit komt omdat Donald denkt dat Maria in de nacht van de zeilboot is gevallen. Daardoor springt hij van boord de wilde Noordzee in om haar te zoeken. Hij wet zichzelf bijna 3 uur later de boot weer op te slepen. Als hij hulp wil bellen, staat ze daar. Ze was gewoon even naar de wc gegaan en had helemaal niets gemerkt. De vader was dus van het ergste uitgegaan. Dat is iets wat ik ook moet leren. De wereld vergaat niet als er iets tegen zit.Dan wil ik het ook nog hebben over het perspectief. Als het verhaal vanaf de boot wordt verteld, ligt het perspectief bij Donald. Je kunt lezen hoe hij het ervaart aan boord, wat hij denkt en wat hij voelt. ‘’ de wolken had ik niet gezien. Ze moeten zich verzameld hebben achter mijn rug.’’Als het verhaal zich even niet afspeelt bij Donald op de boot, is het perspectief in de 3^e persoon. Zoals je kunt lezen in ‘’Maria staat naast haar moeder’’ en ‘’ De man aan het roer heeft een mager gezicht. Het is een gezicht dat Hagar niet herkend.’’Al met al denk ik dat mijn boek niet echt onder de categorie literatuur valt omdat het heel eenvoudig geschreven is en niet heel diepgaand.

Opdracht 2: Het Gouden Ei

Hallo Allemaal,

Boeken kan je in verschillende categorieën verdelen. Zo heb je bijvoorbeeld Lectuur en literatuur. Maar wanneer is een boek nou Lectuur en wanneer is een boek literatuur. Nu moesten we voor Nederlands een literatuur boek lezen dus weten we wel al dat het literatuur is maar waarom eigenlijk. In het boek dat ik aan het lezen ben: Het Gouden ei van Tim Krabbé, zijn er wel een paar criteria waardoor het literatuur is die opvallen.

Perspectief:

Zo is er in mijn boek geen normaal perspectief met maar één persoon waar je mee kan kijken in zijn leven. Mijn boek is in 5 hoofdstukken verdeeld en heeft in deze hoofdstukken steeds wisselende perspectieven. Zo kijk je in hoofdstuk 1 mee door de ogen van Rex door een hij-perspectief. Dit kan je zien doordat je zijn gedachtes te weten krijgt en doordat steeds de woorden hij en Rex terugkomen.  In hoofdstuk 1 kan je door zijn ogen meekijken hoe hij op vakantie gaat en nog even snel gaat tanken, en daar zijn vrouw kwijtraakt alsof ze van de aardbodem verdwenen is. Een voorbeeld van dit hij-perspectief is: God wat flauw, dacht hij. Uit de verste hoek van zijn rechteroog probeerde hij te zien hoe Saskia reageerde. Dit hij-perspectief door de ogen van Rex wordt ook gebruikt in hoofdstuk 2 en 4.

In Hoofdstuk 3 van m’n boek komt er ineens een ander perspectief voor, met tegelijkertijd ook een nieuw hoofdpersoon want voor hoofdstuk 3 wist je niet van het bestaan van dit persoon. In Hoofdstuk 3 zie je het verhaal door de ogen van Lemorne. Dit is ook een hij-perspectief, want je krijgt zijn gedachtes te weten en de woorden hij en Lemorne worden gebruikt. Een voorbeeld van dit hij-perspectief is: Hij ging naar zolder en richtte zijn zaklantaarn op zijn fles. Zijn adem stokte van genot en ontzag, het was alsof zijn fantasie voor zijn ogen tastbaar werd.

In Hoofdstuk 5 komt er weer een ander perspectief aanbod. Nu mogen we door de ogen kijken van Lieneke. De nieuwe vriendin van Rex. Dit personage kwam al in eerdere hoofdstukken aan bod dus het is geen nieuw personage. Dit is een zij-perspectief, want je krijgt haar gedachtes te weten en de woorden Lieneke en ze worden gebruikt. Een voorbeeld van dit zij-perspectief is: Toen Lieneke Rex’ brief kreeg was ze bezig aan de maandelijkse schoonmaakbeurt van haar kamer. Ze legde de brief op tafel en maakte eerst alles af. Dit hoofdstuk is niet minder belangrijk dan de andere hoofdstukken, dit hoofdstuk heeft ook maar twee bladzijden, en in dit hoofdstuk wordt alleen duidelijk dat Rex nu ook spoorloos verdwenen is, net als zijn vrouw

Ik vind het fijn dat er meerdere perspectieven zijn want zo kijk je niet de hele tijd met de zelfde mee en kom je ook wat over andere personages te weten.

Opbouw en structuur:

Als je naar de opbouw en structuur van het boek kijkt merk je dat het alles behalve chronologisch is en dat er ook twee verhaallijnen in het boek te vinden zijn. Het boek begint in het heden in hoofdstuk 1 waar je de hoofdpersoon: Rex leert kennen. Dan in hoofdstuk 2 ben je ineens acht jaar verder, wel nog steeds bij dezelfde persoon maar je merkt dat er wel veel gebeurd is in de acht jaar waar je niet over leest maar hoe verder je in hoofdstuk 2 leest hoe meer je ook te weten krijgt over die 8 jaar. In hoofdstuk 3 komen we de tweede hoofdpersoon tegen: Lemorne. Het hoofdstuk begint met wanneer hij 16 is. En zo krijg je zijn hele levensverhaal te horen, over hoe hij ooit iemands leven heeft gered en daarom ook iemand mag vermoorden en daar allemaal plannen voor maakt en dan uiteindelijk ook echt iemand vermoord. Namelijk Saskia de vrouw van Rex. Het verhaal in hoofdstuk 3 komt nooit tot het heden want het stopt wanneer de moord is gepleegd, acht jaar voor het heden. In hoofdstuk 4 en 5 gaat het weer verder in het heden waar de twee hoofdpersonen elkaar ontmoeten nadat Rex na acht jaar een advertentie had gezet over de vermissing van Saskia. 

Nu kruisen de twee verhaallijnen elkaar want het ene verhaallijn ging over Rex en zijn leven:  de verdwijning van Saskia en over zijn nieuwe vriendin Lieneke, wat je kan lezen in hoofdstuk 1,2,4 en 5.de tweede verhaallijn ging over Lemorne’s leven: over zijn moordplannen en over hoe hij alles voor de moord plande, wat je kan lezen in hoofdstuk 3. En dan kruisen ze ineens wanneer Lemorne Rex opzoekt om te vragen of hij wil weten wat met Saskia is gebeurd, en als hij dat wil weten hij hetzelfde moet ondergaan.

 Ik vind het heel leuk dat we in beide levens mogen kijken want meestal kijk je alleen mee met het slachtoffer en weet je eigenlijk niet waarom de moordenaar het heeft gedaan, nu wel en dat vind ik mooi om te zien.

Opdracht 2- Blauw water

Ik heb twee criteria gekozen om aan te tonen of mijn boek ‘Blauw water’ van Simone van der Vlugt literatuur of lectuur is. 

Opbouw/structuur:

Het eerste criterium die ik gekozen heb is opbouw/structuur. Het boek is wel chronologisch geschreven. Maar er zitten wel verschillende verhaal lijnen en verschillende verhalen in het verhaal. Er zijn namelijk twee personen, Lisa en Senta, en er worden twee verhalen verteld over hen . Het ene verhaal gaat over Lisa die in haar eigen huis samen met haar dochtertje wordt gegijzeld. Het andere verhaal gaat over Senta die na een auto ongeluk in coma ligt en zich niets meer kan herinneren van het ongeluk. 
Hierdoor lijkt het boek wel weer erg op een litteratuur boek.

Perspectief:

Mijn tweede criterium is Perspectief. Doordat er twee verhalen over twee verschillende personen wordt verteld, zijn die verhalen automatisch ook uit twee verschillende perspectieven. Namelijk het perspectief van Lisa en het perspectief van Senta. Bijvoorbeeld:

“Heel voorzichtig, alsof ze hem daarmee onherstelbaar zou kunnen beschadigen, brengt Senta haar hand omhoog en houdt hem in het zonlicht. ”

“Misschien vertrekt Kreuger vandaag, denkt Lisa hoopvol. ”

Door deze twee perspectieven heeft het weer meer weg van litteratuur dan van lectuur. En daarom denk ik, ookal is het een litteraire thriller, dat het nog steeds litteratuur is.

Door Luka Schokker

Uit het Paradijs opdracht 2

Het boek dat ik lees heet ‘Uit het Paradijs’ en is geschreven door Nelleke Noordervliet. Ik heb het boek nog niet uitgelezen.

Perspectief

In dit boek zijn er verschillende perspectieven. Soms is er een ik-perspectief en dan een paar hoofdstuk later is het opeens een hij/zij perspectief. In het begin van het boek denk je alleen dat het over de hoofdpersoon gaat en dat het verhaal alleen uit zijn ogen wordt vertelt in een ik-perspectief. Dit komt door hoe het boek begint “Ik heb mijn moeder gezien”. Je verwacht ook dat het zo blijft. Maar als er meer flashbacks van vroeger worden vertelt, is er meestal een hij/zij-perspectief. In het midden van het boek verandert het perspectief en wordt het verhaal door de ogen van de moeder vertelt. Dat is niet geheel onverwachts omdat aan het eind van het vorige hoofdstuk wordt gezegd “ga maar eens in haar schoenen staan”. Na dit hoofdstuk wisselt het af tussen de perspectieven.

Taalgebruik

Tegenwoordige en verleden tijdsvormen wisselen vaak af, maar het is niet dat de schrijver de tegenwoordige tijd gebruikt voor het heden en verleden tijd voor het verleden. Ook is er soms beeldspraak "Het leven draag een latex badpak en kan op de schouders van waterskiënde mannen staan, het haar als een banier achter zich aan wapperend; het draagt rouge en lipstick en danst in een strapless toiletje; het heeft aardige ouders en grappige neefjes - het leven ziet fraaie zonsondergangen." Ook wordt er soms Vlaams  of Frans gesproken omdat de nieuwe familie van David en zijn moeder in België woont. Voorbeeld:

“‘Ge zijt een kwaaddenker.’

‘Beter dan een kwaaddoener.’

‘Ge gaat wel ver gij.’”

Door dit zie het verschil in ruimte omdat je merkt dat de hoofdpersoon niet meer in Nederland is maar in België.

Structuur

Het verhaal is niet-chronologisch omdat het verhaal soms terug gaat in de tijd doordat er herinnerringen worden opgehaald aan vroeger. Het boek heeft duidelijke flashbacks en soms terugverwijzingen naar vroeger. Het boek heeft ook twee duidelijke verhaallijnen, een van David en een van z’n moeder. Door dit begrijp je verhaal beter dan als het verhaal alleen werd vertelt door David. Dan zou je niet weten hoe de moeder zich zou voelen en zou je haar anders bekijken.

Opdracht 2 - Meisje in het veen

Op dit moment ben ik druk bezig om het boek ‘ Meisje in het veen’ te lezen. Hoewel ik nog niet heel ver in het boek ben, ben ik ver genoeg om te bepalen of dit boek meer weg heeft van literatuur of lectuur.

 

Taalgebruik

Gelijk vanaf bladzijde 1 gebruikt Kees van Zomeren moeilijke woorden en zinsconstructies.  

“Ik had een lijk gevonden, ik fietste over de hei en ik zag mezelf fietsen, een nietige verschijning in het Drentse land, kruimelig en zwart, de laatste turfwinnerij, de laatste leegte, onherroepelijk op weg van het ene punt naar het andere, van ontdekking naar onthulling.”  

Zoals dit citaat al laat zien zijn de zinnen in dit boek lang en geven ze veel informatie. Doordat er veel komma’s worden gebruikt blijf je maar doorlezen.  De moeilijkere woorden die worden gebruikt in combinatie met de lange informatieve zinnen zorgen ervoor dat het taalgebruik van ‘ Meisje in het veen’ thuis hoort in de categorie literatuur.

Perspectief 

Op het eerste gezicht lijkt het net alsof  ‘Meisje in het veen’ een eenduidig perspectief heeft, je ziet namelijk eerst alles door de ogen van de hoofdpersoon. Maar dan verandert het perspectief. Dit wordt duidelijk in het citaat wat ik in de vorige alinea heb gebruikt. Willem, de hoofdpersoon, ziet zichzelf letterlijk fietsen. In het boek wordt dit extra aangeduid doordat het woord ‘zag’ schuingedrukt is. Willem treed als het ware uit zichzelf en dat voel je als lezer ook. Dit heeft het effect dat je heel even voelt wat er echt gebeurd, zonder de gedachten van de hoofdpersoon die door je hoofd spoken. Heel even kijk je objectief naar de situatie, om dan vervolgens weer  snel door de ogen van de hoofdpersoon te kijken. Je zou bijna kunnen zeggen dat dit perspectief de lezer op een ander spoor zet. Doordat het een ingewikkeld perspectief is ben ik van mening dat het perspectief van ‘ Meisje in het veen’  meer weg heeft van literatuur dan lectuur.

Opbouw / Structuur  

Het verhaal wordt verteld door middel van het ik-perspectief. Hierdoor lees je waar de hoofdpersoon Willem aan denkt, je voelt wat hij meemaakt. Hij vertelt over vroeger, dit zorgt voor de flashbacks. De grote verhaallijn, wat Willem doet nadat hij een lijk heeft gevonden, lijkt chronologisch maar doordat deze regelmatig onderbroken wordt door ontelbare flashbacks is het verhaal niet chronologisch te noemen. Deze verhaallijn gaat dus over Willem.  Hij vertelt over een gebeurtenis uit zijn leven, de dag dat hij een lijk vond. Dit is de rode draad van het verhaal, hier draait alles om. Eén verhaallijn is kenmerkend voor lectuur. Dit is een contrast met het feit dat het boek niet chronologisch is, wat dan weer typisch is voor literatuur. Ik kan dan ook niet met zekerheid zeggen of  de opbouw van ‘ Meisje in het veen’ meer weg heeft van lectuur of literatuur.