De laatste opdracht - Meisje in het veen

Inmiddels heb ik het boek ‘Meisje in het veen’ uitgelezen. Voor alweer de laatste opdracht ga ik uitleggen welke spreekwoorden en gezegden goed bij mijn boek passen. Op het eerste gezicht wist ik niet zo goed welke spreekwoorden dit zouden kunnen zijn, maar na wat surfen op internet heb ik er drie kunnen vinden die naar mijn idee toch redelijk goed aansluiten.

“Iets op eigen houtje doen”

Dit is het eerste spreekwoord en gelijk het spreekwoord wat misschien wel het beste bij mijn boek past. Willem, de hoofdpersoon, doet graag alles alleen. Zodra hij onder de mensen is maakt hij gezellig een praatje, maar zodra het te lang duurt weet hij niet hoe snel hij er vandoor moet gaan. Om dit nog duidelijker uit te leggen zal ik nu een situatie uit het boek beschrijven: Onder het genot van een drankje praatte Willem met een zakenman. Het is gezellig, maar dan houd Willem het ineens voor gezien.

 ‘Maar voordat ik een nieuwe bestelling kon doen, stond ik plotseling op. Ik mompelde een verontschuldiging en liep weg.’

Door het gebruik van het woordje ‘plotseling’ krijg je een beetje het idee dat Willem zelf ook niet zo goed weet waarom hij nou weg wil. Een ding is duidelijk, van te lang sociaal contact wordt hij ongemakkelijk.  Tijdens een tussenstop van een autorit met zijn broer neemt Willem onverwachts alleen de bus naar huis. Ook krijgt Willem advies van anderen, maar dit slaat hij in de wind. En na het verbreken van de relatie met zijn vrouw staat hij er weer alleen voor.

“Het antwoord schuldig moeten blijven”

Dit spreekwoord heeft niet zozeer iets te maken met Willem, maar met het verhaal zelf. In het begin van het boek wordt er een dood meisje gevonden. Deze gebeurtenis blijft natuurlijk het hele boek lang door je hoofd spoken. Wie heeft het meisje vermoord? Waarom? Wie was het meisje eigenlijk? Op geen  van deze vragen krijg je ook maar enigszins antwoord.

“Waar het hart vol van is, vloeit de mond van over”

Dit is het derde en alweer het laatste spreekwoord. “Waar het hart vol van is, vloeit de mond van over” betekent dat je veel praat over wat je belangrijk vindt, waar je aan denkt. Dit is bij Willem zeker het geval.. Doordat het verhaal in het ik-perspectief wordt verteld krijg je te horen waar Willem aan denkt. Je komt er achter dat heel veel dingen hem bezig houden: Itske, zijn ex-vrouw, het gevonden meisje en grauwe klauwieren bijvoorbeeld De gesprekken die Willem heeft met andere mensen gaan dan ook bijna altijd over deze onderwerpen.