Ik ben momenteel
bezig met het lezen van het boek ‘De Zee’ geschreven door Toine Heijmans. Ik
wil het gaan hebben over het leereffect en het perspectief.
Het leereffect in
dit boek ligt voor mij heel erg laag. Ik vind het boek persoonlijk niet heel
erg veel invloed hebben om mijn gedachtes, wat ik bij sommige boeken wel heel
sterk ervaar, en ik vind dat dit boek heel eenvoudig geschreven is. Ik heb het
nog niet uit, maar als ik de samenvattingen lees heb ik het belangrijkste
moment van dit boek echt al gehad. Het enige wat op mij overkomt als iets om te
onthouden is dat je geen overhaaste conclusies moet trekken. Dit komt omdat
Donald denkt dat Maria in de nacht van de zeilboot is gevallen. Daardoor
springt hij van boord de wilde Noordzee in om haar te zoeken. Hij wet zichzelf
bijna 3 uur later de boot weer op te slepen. Als hij hulp wil bellen, staat ze
daar. Ze was gewoon even naar de wc gegaan en had helemaal niets gemerkt. De
vader was dus van het ergste uitgegaan. Dat is iets wat ik ook moet leren. De
wereld vergaat niet als er iets tegen zit.Dan wil ik het
ook nog hebben over het perspectief. Als het verhaal vanaf de boot wordt
verteld, ligt het perspectief bij Donald. Je kunt lezen hoe hij het ervaart aan
boord, wat hij denkt en wat hij voelt. ‘’ de wolken had ik niet gezien. Ze
moeten zich verzameld hebben achter mijn rug.’’Als het verhaal
zich even niet afspeelt bij Donald op de boot, is het perspectief in de 3e
persoon. Zoals je kunt lezen in ‘’Maria staat naast haar moeder’’ en ‘’ De man
aan het roer heeft een mager gezicht. Het is een gezicht dat Hagar niet
herkend.’’Al met al denk ik
dat mijn boek niet echt onder de categorie literatuur valt omdat het heel
eenvoudig geschreven is en niet heel diepgaand.
Hoi Benthe,
BeantwoordenVerwijderenHet boek toont inderdaad eenvoudig en het taalgebruik bv is ook helemaal niet moeilijk. Toch gebeurt er nog iets bijzonders met het perspectief en daar kom je pas op het einde van het boek achter. Even doorlezen dus.