Berichten van het Blauwe Huis – Hella S. Haasse

Perspectief

Het perspectief in ‘Berichten van het Blauwe Huis’ is vrij bijzonder. Het boek begint met een hoofdstuk in het cursief gedrukt. Dit is geschreven vanuit het perspectief van ‘de buurt’ van het Blauwe Huis. Hieronder vallen de buren, de loodgieter, de huishoudster etc. en dit is ook nog eens geschreven nádat het ‘oorspronkelijke’ verhaal is afgelopen.  Deze hoofdstukken duiken op verschillende momenten in het boek op en geven dan bijvoorbeeld informatie over nieuwe personen die in het hoofdstuk erna zullen voorkomen.

De noodlottige wending heeft zich voltrokken met de komst – de tijdelijke terugkeer, om precies te zijn – van de zusters Lunius. Wij, hier in de oude villawijk tussen dorp en bos, die getuige zijn geweest van hun in- en uittocht, en (zij het niet steeds rechtstreeks dan toch indirect) van alles wat zich daartussen heeft afgespeeld, en van de gevolgen van een en ander, zouden misschien het nodige kunnen bijdragen tot een onderzoek naar de verdwijning van Wanda Meening.

 

Het oorspronkelijke verhaal is geschreven vanuit het hij/zij perspectief maar dan wel weer uit verschillende personen geschreven en dat kan ook nog verschillen per alinea. Hier moet je dus wel heel goed opletten wie er in het verhaal ‘aan het woord is’.

Wanneer zij ’s morgens in de vroegte- als iemand die een onzichtbare hond uitlaat – over het voetpad langs de huizen drentelde, herkende zij sommige dingen, de geur van bedauwd groen, bepaalde vogelgeluiden, hier een gevelornament, daar de naam van een villa, of zelfs bomen (bij voorbeeld de nu reusachtige araucaria, de ‘Indianenboom’ had zij die vroeger genoemd, om hem te onderscheiden van haar ‘gaucho-boom’), maar zij was, net als in haar dromen, voorgoed een vreemdeling, een buitenstaander, geworden.

 

Taalgebruik

Zoals al blijkt uit de citaten die ik als voorbeeld gebruikt heb voor het perspectief in het verhaal (willekeurig uitgekozen), wordt al duidelijk dat de zinsconstructie in dit verhaal vrij ingewikkeld is. De zinnen zijn soms ontzettend lang en dan is het soms heel moeilijk om te bedenken waarmee de zin ookalweer mee begon. Dit maakt wel dat het verhaal met de nodige concentratie gelezen moet worden.

 

Structuur

 

Het verhaal is niet chronologisch. Dat blijkt al op de eerste bladzijde met het hoofdstuk geschreven vanuit het perspectief van ‘de buurt’.  Hier wordt terugverwezen naar de terugkeer van de zusjes Lunius, waar het verhaal over gaat, dus is het meteen duidelijk dat dit hoofdstuk na het oorspronkelijk verhaal is geschreven. Het hoofdstuk daarna begint met de aankomst van de zusjes Lunius bij het huis uit hun jeugd en daar begint het oorspronkelijke verhaal. De hoofdstukken geschreven vanuit het perspectief van ‘de buurt’ verwijzen soms ook naar dingen lang voor het oorspronkelijke verhaal, bijvoorbeeld om achtergrond informatie te geven over nieuwe personen die voorkomen in het boek. Op deze manier leer je deze personen kennen door de ogen van de buurt.

Velen van ons (zij die behoren tot de vlak na de oorlog geboren generatie) hebben op school gezeten met Nora Bloemcamp: een meisje met een fijn, ouwelijk gezichtje, een grijze strenge blik achter grote brilleglazen. ‘Muisje’ werd zij genoemd, Muisje Bloemcamp.